Eurovision 2010 - Όλη η δόξα όλη η χάρη

Αγαπητέ μου αναγνώστη,
ήρθε για μία ακόμη χρονιά η στιγμή που περίμενες. Σου ζητώ συγγνώμη που δεν σε ενημέρωσα εγκαίρως για τους ημιτελικούς αλλά είχα κάτι υποχρεώσεις, ήταν κομμένο και το ίντερνετ στο σπίτι...παλιοζωή! Στο θέμα μας τώρα. 55ος διαγωνισμός γιουροβίζιον, ξέρω ότι κατά βάθος ονειρεύεσαι πρωτιές και τα τοιαύτα αλλά πιστεύω ότι ακολουθώντας το πνεύμα των καιρών δεν έχεις την παραμικρή διάθεση να ξοδέψει το δοξασμένο μας κράτος ούτε δεκάρα τσακιστή για γιορτές και πανηγύρια. Να δούμε λοιπόν τι καλό θα δούμε φέτος. Να σε προειδοποιήσω ότι ενώ πέρυσι ήταν η χρονιά του βιολιού, φέτος είναι η χρονιά της μπαλάντας:

1) Αζερμπαιτζάν: Εκεί που ήσουν ήμουνα κι εδώ που είμαι θα ρθεις! Θυμάστε τον παλιό καλό καιρό που ξοδεύαμε αβέρτα για την εθνική υπερηφάνεια και το βρακί της Παπαρίζου; Ε, αυτό κάνουν και οι Αζέροι φέτος. Στέλνουν την Σαφούρα (δεν κάνεις καριέρα με τέτοιο όνομα)η οποίο κατεβαίνει σκαλοπάτια, ανεβαίνει ανηφοριές για να μας εξηγήσει πως τρέχει το δάκρυ της που την άφηκε ο καλός της...ντριπ ντροπ, πλιτς πλατς...Να δεις που θα το βάλει η ΕΥΔΑΠ στη διαφήμιση κατά της λειψυδρίας.

2) Ισπανία: Αυτό μου θυμίζει κάτι εφιάλτες που έβλεπα μικρός, με τη μουσική να παίζει συνεχώς και τους τοίχους μαζί με τα παιχνίδια και τις αφίσες στο δωμάτιο να παίρνουν τερατώδεις διαστάσεις και να με πνίγουν...Σκιάχτηκα

3) Noρβηγία: Ένα τραγούδι με λυρισμό και ευαισθησία περιγράφει την αγνή και αδούλωτη αγάπη...Σαν αυτά που τραγουδάνε για την αγάπη για το Χριστό κάτι χριστιανικά ποπ-ροκ συγκροτήματα στην Αμερική. Αυτοί κέρδισαν και πέρυσι, φτάνει.

4) Mολδαβία: Ένα χαρούμενο τραγουδάκι με βιολιά και σαξόφωνα...Εμ, φτωχοί ανθρώποι οι Μολδαβοί, χαρούμενοι είναι. Τι να τους πει η κρίση...αλοίμονο σε κάτι άλλους

5) Kύπρος: Θυμάσαι εκείνο τον Κύπριο συμφοιτητή στο πανεπιστήμιο που σου χε πρήξει τα συκώτια για τους Άγγλους και πόσο δεν τους πάνε; Ε ψέματα είναι όλα! Διάλεξαν για τραγουδιστή έναν Ουαλό, βάλανε και κάτι νοματαίους από 2-3 διαφορετικές χώρες στη σκηνή, τραγουδάνε μια μπαλάντα εύπεπτη και πέρασαν και στον τελικό μετά από πέντε χρόνια! Άντε με το καλό να βάλουνε και κανά Τουρκοκύπριο.

6) Βοσνία - Ερζεγοβίνη: Οι Βόσνιοι πάλι τραγουδάνε φέτος στα Αγγλικά για αστραπές και βροντές. Στα Σερβικά το τραγούδι λέγεται Munja i grom που στα Ελληνικά προφέρεται Μούνια ι γκρομ. Βαλκανικό ροκ, σαν να στέλναμε εμείς τις Δυτικές Συνοικίες. Του χρόνου μπορεί!

7) Bέλγιο: Συμπαθής νέος μας τραγουδάει μια μπαλάντα ακόμα για την κιθάρα του. Είμαι σίγουρος ότι σε κάποια αμερικανική σειρά/ταινία κλπ έχω ακούσει κάτι παρόμοιο. Μη χασμουριέσαι, έχει 18 τραγούδια ακόμα.

8) Σερβία: Πόσο καιρό έχεις ν'ακούσεις καινούργιο τραγούδι από τον Γκόραν Μπρέγκοβιτς; Θα σου πω εγώ! Πολύ καιρό! Ούτε ένα "Με λένε Πόπη" για τον Γιώργο Νταλάρα, ούτε ενα Βενζινάδικο για την Πρωτοψάλτη! Τίποτα! Τι σημαίνει αυτό; Ο Γκόραν έχει πολύ ελεύθερο χρόνο και συνεπώς βαριέται! Κι επειδή βαριέται έγραψε φέτος το Σερβικό τραγούδι. Ναι, ναι, στίχοι-μουσική δικοί του. Α, το τραγούδι λέγεται "Αυτά είναι τα Βαλκάνια"...'Άσε ρε Γκόραν...

Διάλειμμα για κατούρημα

9) Λευκορωσία: Το τραγούδι της Λευκορωσίας είναι...μπάλαντα! Καλά το μάντεψες. Κάτι για κάτι πεταλούδες λένε, στο τέλος οι τραγουδίστριες βγάζουν και φτερά πεταλούδας. Όχι δεν πετάνε.

10) Ιρλανδία: Το τραγούδι της Ιρλανδίας είναι...μπαλάντα! Σπίρτο είσαι! Η τραγουδιάρα κέρδισε το 1993 με ένα πολύ ωραίο τραγούδι (ναι, πάλι μπαλάντα ήταν) και τώρα ξανάρχεται να μας θυμίσει ότι γεράσαμε κατά 17 χρόνια...Κάνε μας τη χάρη σε παρακαλώ.

11) Ελλάς:
Των εχθρών τα φουσάτα περάσαν,
σαν τον λίβα που καίει τα σπαρτά,
με κανόνια τις πόλεις χαλάσαν,
μάς ανάψαν φωτιές στα χωριά,
μα οι εχθροί μας πια τώρα σκορπίσαν
και ξανά και για μας λευτεριά,
για να φτιάξουμε τα όσα γκρεμίσαν,
ας κοιτάξουμε μόνο μπροστά.

O Γιώργος Αλκαίος δίνει το έναυσμα για την εθνική ανάταση. Αν τυχόν κερδίσουμε να δω πώς θα πληρώσουμε τη διοργάνωση του χρόνου

12) Ηνωμένο Βασίλειο: Οι Άγγλοι φέτος στέλνουν ένα τραγούδι που υπογράφουν οι Pete Waterman και Μike Stock. Αυτοί που γράφανε τα τραγούδια του Rick Astley και της Kylie Minogue. Ναι, ξέρω, εσύ μεγάλωσες με Βασίλη Παπακωσταντίνου και AC DC, τα χασες όλα αυτά αλλά το τραγούδι είναι τρελλή 80-ίλα και θα πάει άπατο γιατί οι άνθρωποι είναι εμφανως εκτός τόπου και χρόνου. Αλλά μου θυμίζει τα μικράτα μου και μ'αρέσει

Διάλειμμα για πίτσες, αργεί αυτός ο ντελιβεράς;

13) Γεωργία: Μπαλάντα και πάλι. Μια όμορφη Γεωργιανή με ωραία φωνή, παρέα με 2-3 διαφορετικούς χορευτές που μόνο κεφαλοκλείδωμα δεν της κάνουν, μας λέει κάτι αισιόδοξα για το μέλλον που θα ναι διαφορετικό και θα λάμψει. Στο τέλος φωνάζει, μάλλον επειδή ένας από την παρέα τη σηκώνει ψηλά...Ό,τι να ναι

14) Τουρκία: Η φίλη (αλήθεια, φιλική χώρα είναι, μην πιστεύεις τους φασίστες) και γείτων χώρα, επειδή είναι πια πολύ μπροστά (σε σχέση με κάτι άλλες χώρες, δεν τις ξέρεις, μην πάει ο νους σου στο κακό) στέλνει ένα ραπ- ροκ συγκρότημα, με ειρηνικό τίτλο, (we could be the same), ωραίο ήχο μια κοπελιά-ρομπότ (μα ποιος το σκέφτηκε αυτό) και πολλές φωτιές πυροτεχνήματα στη σκηνή. Κι εμείς χωρίς τσιφτετέλι δεν μπορούμε...

15) Αλβανία: Αλλή μια φίλη και γείτων χώρα. Φέτος στέλνει μια τραγουδιάρα που όταν ήταν μικρή ήθελε να γίνει η Μπόνυ Τάιλερ. Βαλκανικό ποπ σαν να λέμε. Συμπαθές.

16) Ισλανδία: Οι Ισλανδοί πάλι, αφού χρεοκώπησαν (πρώτοι) και κάναν την Ευρώπη άνω-κάτω με το ηφαίστειο τους, στέλνουν μια τσαχπίνα, γεματούλα τραγουδιάρα η οποία μ'ενα ποπ τραγουδάκι αναρωτιέται στα Γαλλικά Je ne sais pas...Μια χαρά ξέρεις, μην κάνεις την ανήξερη.

17) Ουκρανία: Λοιπόν, είναι Σάββατο βράδυ, κάθεσαι να χαλαρώσεις, έχεις ακούσει το μισό πλανήτη να σε κατηγορεί (και τον άλλο μισό να σε κοροϊδεύει επί 3 μήνες) και έχεις μια (όμορφη ομολογουμένως) Ουκρανίδα να σε κατηγορεί για την καταστροφή του περιβάλλοντος! Αντε από δω νυχτιάτικα.

18) Γαλλία: Οι Γάλλοι πάλι φέτος στέλνουν έναν Αφρικανό που τραγουδάει ένα τραγουδάκι που θα μπορούσε να είναι και ο ύμνος του επερχόμενου μουντιάλ. Εκτός τόπου και χρόνου. Ευχάριστο βέβαια είναι και θα παίξει πολύ το καλοκαίρι.

19) Ρουμανία: Μια κουκλάρα, ένας τυπάς και δυο πιάνα! Συμπαθές ποπ τραγουδάκι με πολλές φωτιές επί σκηνής που και καλά ανάβουν από τo πάθος τους! Αν ήταν μόνη της η κουκλάρα...

20) Ρωσία: Μόνο και μόνο που Peter Nalitch, ο Ρώσος τροβαδούρος που στέλνει φέτος η χώρα του Πούτιν, μας έχει πρόσφερει κατά το παρελθόν αυτό τον συγχωρούμε που μας τραγουδάει άλλη μια μπαλάντα, βαρετή, άνοστη και κουραστική.

Κι άλλο διάλειμμα, σε λίγο τελείωνει και το φετινό υπερθέαμα, υπομονή

21) Αρμενία: Η πονεμένη αυτή χώρα μας στέλνει ένα τραγούδι με τίτλο Κουκούτσι από Βερύκοκο...ρίκο ρίκο ρικοκο ρίκο ρίκο κοοοοο. Ο Νορβηγός καμεραμάν μας προσφέρει εκπληκτικά πλάνα της τραγουδιάρας. Και αυτό αρκεί.

22) Γερμανία: Παρά τα περί του αντιθέτου θρυλούμενα οι Γερμανοί ΕΙΝΑΙ φίλοι μας. Βέβαια η τραγουδιάρα που στέλνουν σου θυμίζει αυτή την γκόμενα (αδερφη, ξαδέρφη κ.ο.κ.) που πάντα θα ήθελες να χαστουκίσεις. Κακομαθημένο πλάσμα σου λέω. Και χαλάει ένα κατά τα λοιπά συμπαθές τραγούδι.

23) Πορτογαλία: Τι στέλνει φέτος η Πορτογαλία; Βουλωμένο γράμμα διαβάζεις! Μπαλάντα και οι Πορτογάλοι. Μου θυμίζει μουσική τίτλων τέλους βραζιλιάνικης σαπουνόπερας.

24) Ισραήλ: Λέβέντης μορφονιός (ωραιοπαθής μάλλον) τραγουδάει τί; Μπαλάντα ντε! Δεν είσαι συγκεντρωμένος αρκετά! Το τραγούδι μέτριο, ο τροβαδούρος την έχει δει Χοσε Καρέρας και τα δίνει όλα. Χτυπιέται σου λέω! Αστο μεγάλε και δεν το σώνεις.

25) Δανία: Είτε το πιστεύεις είτε όχι τελείωσαμε και φέτος! Oι Δανοί πάλι πάνε να μας κοροϊδέψουν μ'ενα τραγουδάκι του οποίου η εισαγωγή είναι ξεπατικωτούρα του Every breath you take! Ντροπής πράγματα!

Λοιπόν αυτό ήτανε, και του χρόνου να μαστε καλά. Αν μάλιστα κερδίσουμε, ο Γιωργάκης θα βάλει έξτρα φόρο για να διοργανώσουμε το φεστιβάλ.

Δεν το έκανα εγώ - ο διπλανός μου ήτανε

Έχουν περάσει 17 χρόνια από τότε που τελειώσα το σχολείο και άρα διανύω 17 χρόνια ενήλικου βίου. Αυτά που γίνονται τα τελευταία 4-5 χρόνια στην Ελλάδα μου θυμίζει όλο και πιο πολύ μια κοινωνία η οποία δεν έχει καμία διάθεση να ενηλικιωθεί. Σε τούτη τη χώρα κανείς μα κανείς δε φέρει την ευθύνη, κανείς μα κανείς δεν τιμωρείται ποτέ. Πώς κάνουν τα παιδιά, τα πονηρά παιδιά, όταν τους πιάνουν στα πράσα: "Δεν ήμουν εγώ, ήταν ο Γιωργάκης, η Κατερίνα". Δεν φταίμε σε τίποτα, φταίνε οι Γερμανοί, το ευρώ, οι Εβραίοι, οι Αμερικάνοι. Ο Νεοέλληνας αρνείται να αναλάβει τις ευθύνες του. Τώρα που τα λεφτά τελείωσαν φταίει κάποιος άλλος. Τώρα που είχαμε και τους πρώτους νεκρούς φταίει πάντα κάποιος άλλος: το Πασοκ, τα ΜΑΤ, το ΚΚΕ, ο Βγενόπουλος, η πλουτοκρατία, οι αναρχικοί...Αλλά την ευθύνη δεν την αναμβάνει ποτέ, κανείς! Όπως ακριβώς τα παιδιά.