Το μουτσάκος.μπλογκσποτ.κομ, πιστό στις υποσχέσεις - δεσμεύσεις τoυ σας παρουσιάζει σήμερα το δεύτερο μέρος της χριστουγεννιάτικης τριλογίας με θέμα "Τα δώρα".
Ξέρω τι έχετε στο μυαλό σας: Χριστουγεννιάτικο δέντρο μ' ένα σκασμό δώρα από κάτω. Ε λοιπόν ένα καημό τον έχω από μικρός: Επειδή ήμαστε μικρή οικογένεια ζήτημα είναι να υπήρχαν κάθε χρόνο 2-3 πακέτα κάτω απ' το δέντρο...Και φυσικά επειδή το έθιμο της ανταλλαγής δώρων, όπως και όλοι οι εορτασμοί των Χριστουγέννων είναι ξενόφερτο, οι γονείς μου ποσώς ενδιαφέρονταν να τηρήσουν τους τύπους που θέλουν τα δώρα να ανταλλάσσονται συγκεκριμένη μέρα και ώρα.
Μην παρεξηγηθώ, μια χαρά δώρα μου έκαναν. Απλώς το σκηνικό δεν είχε τον απαραίτητο τζερτζελέ.
Βέβαια το θέμα δώρο είναι ιδιαίτερη περίπτωση, διότι ενώ φανερώνει αγάπη και ενδιαφέρον ελάχιστοι άνθρωποι είναι διατεθιμένοι να αφιερώσουν χρόνο και φαιά ουσία για να βρουν το κατάλληλο δώρο για τον κατάλληλο άνθρωπο. Σκεφτείτε τώρα πόσο δύσκολο είναι αυτό τις γιορτινές μέρες που μερικά εκατομύρια τρελαμμένοι συνάνθρωποί μας έχουν την ίδια ιδέα. Κάπως έτσι βέβαια έχουμε τα δώρα ανάγκης τουτέστιν κασκόλ, γραβάτες, κολώνιες, γάντια, σετ γραφείου, σιντί Φρανκ Σινάτρα, ουσίκυ, τζιν κλπ.
Μου είναι πολύ δύσκολο να προσποιηθώ ότι μου αρέσει ένα δώρο (ιδιαίτερα αν είναι κάτι παντελώς άχρηστο). Μη με νομίσετε σκατόψυχο, ξέρω η σκέψη μετράει. Πως θα αντιδρούσατε εσείς όμως αν μια πολυ καλή σας φίλη σας (που σημαίνει ότι σας ξέρει κάπως) σας έκανε δώρο στα 20 σας χρόνια μπλοκ ιχνογραφίας; Κι ενώ η σχέση σας με τη ζωγραφική είναι ανύπαρκτη! (Ακόμα περιμένω τις κηρομπογιές Χριστίνα).
Επειδή είμαι γνωστός μαζοχιστής μ'αρέσει να περνάω αρκετή ώρα για να διαλέξω δώρα. Με βασανίζουν ιδιαίτερα οι άνθρωποι που δε διαβάζουν βιβλία και δεν έχουν κάποια ιδιάιτερη λόξα για τη μουσική. Α ναι, κι όσοι κατεβάζουν τη μουσική τους και τις ταινίες τους από το ίντερνετ. Στην κόλαση θα καείτε...Παντόφλες θα σας πάρω φέτος!
Τέλος, το αγαπημένο δώρο χριστουγέννων όλων των εποχών ήταν ένα σπίτι Lego που μου κάνανε πριν πολλά χρόνια οι νονοί μου. Φυσικά έδενα πολύ καλά με την ατμόσφαιρα. Φιλοξενούσαμε τα ξαδέρφια μου, απλώναμε τα Lego στο πάτωμα και παίζαμε μέχρι να τα πάρουν στο κρανίο οι δικοί μου και να μας αναγκάσουμε να τα μαζέψουμε. Είχα ήδη αυτοκίνητα και δρόμους Lego οπότε το σπιτάκι έδενε ταμάμ!
Για φέτος δε θέλω τίποτα, μόνο μια φωτογραφική μηχανή και ένα καινούργιο λάπτοπ. Άντε, κι υπόσχομαι να μην γκρινιάξω αν αντ' αυτών πάρω κανά ζευγάρι παντόφλες.
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
2 comments:
Τσου ρε γκρινιάρη,εγω που δεν έχω πάρει ποτέ μου Χριστουγεννιάτικο δώρο τί να πω δηλαδή;;;;;;
Όσο για το κασκόλ,ΤΑ ΔΙΚΑ ΜΟΥ ΤΑ ΚΑΣΚΟΛ ΔΕΝ ΗΤΑΝ ΔΩΡΑ ΑΝΑΓΚΗΣ,ΝΤΑΞΕΙ;
Άντε :p
Καλές γιροτές,να μου τους φιλήσεις όλους κάω,και κάντε και καμιά σκέψη για τα ξενιτεμένα που θά' ναι μόνα τους!
ελα τώρα δεν θέλω γκρίνιες, δεν θέλω κλάψες. Οτι δώρο και να πάρουμε ωραίο είναι (μήπως θέλει κανείς έναν Αγιο Βασίλη πράσινο?) μου έχει ξωμείνει και δεν ξέρω τι να τον κάνω. Φιλιά πολλά, και οι σκέψεις για τους ξενιτεμένους είναι πολλές.
Post a Comment